"Love & Luck" Jenny Evans Welch

Jenna Evans Welch - "Love & Luck"

Witam wiosennie! W ten piękny, słoneczny dzień, mam dla Was recenzję lekkiej powieści YA, która mnie ostatnio pozytywnie zaskoczyła :).

ilustracja wykonana w Canva

Od jakiegoś czasu jest w internecie głośno o serii książek YA autorstwa Jenny Evans Welch, sympatycznej autorki z Utah, Stanów Zjednoczonych. Chociaż seria składa się na razie tylko z dwóch części, ma wielu zagorzałych fanów i bardzo dobrze się sprzedaje - co świetnie wróży w kwestii jej kontynuacji ^^.

Ba! Już teraz ma status międzynarodowego bestsellera, co po części zawdzięcza prostemu chwytowi marketingowemu. Książki z tej serii są bowiem idealnie dopasowane do swojej docelowej grupy odbiorców i bardzo łatwo rozpoznawalne. Za każdą minimalistyczną, a uroczą okładką z tytułem zaczynającym się od "Love &..." ("Miłość i..."), kryje się jedna słodka historia - osadzona w wybranym, malowniczym, wręcz idealizowanym w Stanach europejskim kraju.

Wiem, wiem.  Brzmi to trochę podejrzanie ;). W końcu, w księgarniach nie brakuje przeraźliwie słodkich, przereklamowanych powieści YA. Mimo wszystko, postanowiłam jednak dać Welch szansę.

Zaczęłam chronologicznie, od "Love & Gelato" - historii dziewczyny, która po śmierci mamy przeprowadza się do ojca, do Włoch, a konkretnie Florencji. O tej książce pisałam już TUTAJ, więc nie będę się rozpisywać ;). Króciutko,  chociaż styl Autorki był idealnie leciutki i przyjemny w odbiorze, to powieść poległa na wielu innych, ważnych frontach. Wymienić tu mogę: brak wiarygodności fabuły, bardzo powierzchowne podejście do tła (zamerykanizowana wersja Włoch, miejsca jak z pierwszego lepszego przewodnika) i przeciętnie wykreowane postacie.

I na tym skończyłaby się moja przygoda z serią Welch, gdyby nie wyjątkowo kuszące tło kolejnej części. Irlandia. Jak ja bym się chciała wybrać do zielonej Irlandii! No i dałam Welch i drugą szansę. Na szczęście, Autorka naprawdę umie uczyć się na błędach. W porównaniu do pierwszej książki - niebo a ziemia!

Po pierwsze, fabuła "Love & Luck" jest pozbawiona niezwykle irytujących, zupełnie nielogicznych mechanizmów rodem z "Love & Gelato", co pozwala się w pełni w niej zatopić. A jest się czym cieszyć, bo to historia wyjątkowo cieplutka i podnosząca na duchu :). 

Nasza główna bohaterka - Addie - po bolesnym i upokarzającym rozstaniu z chłopakiem, wyjeżdża razem z rodzinką do Irlandii na wesele cioci. Po uroczystości - rodzina dzieli się na dwie grupy. Addie i jej brat Ian mają skorzystać z okazji i odwiedzić przyjaciółkę dziewczyny we Włoszech, Florencji, a reszta rodzinki wybiera się na objazdową wycieczkę po wyspie. 

Skłócony z siostrą Ian ma jednak inne plany. Wraz z kumplem Rowanem zamierza w tajemnicy wybrać się na szalony, muzyczny festiwal w plenerze - poprzedzony samochodową włóczęgą szlakiem ulubionego zespołu. Pomysł buntowniczego Iana jednak nie do końca wypala, ponieważ zbiegiem okoliczności dołącza do nich "irytująca" siostra ;). Koniec końców, podróż okazuje się dla nich wyjątkowo budującym i kojącym doświadczeniem. Pozwala im uwierzyć w siebie i uratować mocno nadwyrężone relacje.

a to już z mojej kolekcji :). Zawsze lubiłam koniczynki!

Jak tam tło? A, też subtelne, ale już nie powierzchowne i sztuczne do bólu. Wręcz przeciwnie, Irlandia dodaje całości wiele naturalnego uroku. Co więcej, wrażenie to podkreślają jeszcze humorystyczne fragmenty fikcyjnego przewodnika po wyspie - dla leczących złamane serca. I jak zwykle pomijam takie wstawki - tu wyjątkowo przyznam - były naprawdę miłym i oryginalnym dodatkiem.

Jak postaci? Też o niebo lepiej. Dobrze wykreowane i niesamowicie sympatyczne - zarówno pierwszo- jak i drugoplanowe. I dynamiczne! Mamy tu w końcu nastolatkę, która powolutku odkrywa swoje mocne strony i zaczyna w siebie wierzyć. Mamy jej brata, który decyduje się porzucić łatwiejszą ścieżkę kariery wybraną przez mamę i otoczenie na rzecz tego, co naprawdę będzie go w życiu cieszyć. Mamy głowę rodziny - zapracowaną niemalże-perfekcjonistkę, która w najważniejszym momencie daje swoim dzieciom zarówno wolność, jak i ramy, na których mogą się oprzeć. Ogólnie, mamy rodzinkę, która zacieśnia więzi.

Jeśli dodać do tego jeszcze przyjemny styl Autorki, dobre dialogi i tempo - mamy przepis na sukces. Nie mówię, że to dzieło literatury ambitnej, ani też książka bez wad. Jednak wśród pozycji swojego typu - zdecydowanie się wyróżnia :).

Tak więc, jako wielbicielka klimatycznych, lekkich czytadeł, z całego serca życzę Autorce dalszych postępów w pisaniu. Jeśli utrzyma poziom - chętnie wezmę jej następną książkę na najbliższy urlop ;).