Nowy roczek już ucieka. Trochę smutno, ale cóż - najwyższa pora, żeby pozbyć się choinki, światełek, aniołkowych ozdóbek i skończyć z tematyką świąteczną ;).
Ostatnio przeczytane książki podróżnicze:
♥. Elżbieta Sęczykowska - "Mongolia. W poszukiwaniu szamanów" (National Geographic)
♥. John Mole - "Byłem ziemniaczanym oligarchą. Jak prowadzić biznes w Rosji i nie zwariować" (Carta Blanca, seria Bieguny), i powiedzmy
♥. Belinda Jones - "Zimowe serca" (W.A.B.)
"Mongolia. W poszukiwaniu szamanów"
Niezwykle obrazowy dziennik z (dawnych) podróży po Mongolii autorstwa Elżbiety Sęczykowskiej. Bogato ilustrowany i wydany na błyszczącym papierze - to kolejna piękna, światopoglądowa pozycja National Geographic w mojej kolekcji!
Fragment oprawy graficznej "Mongolii. W poszukiwaniu szamanów" National Geographic. Jaka szkoda, że to przykuwające uwagę zdjęcie nie znalazło się na przodzie okładki! Choć może wtedy nie dałoby się tej pozycji "złowić" za 9,99 zł w Biedronce ;).
Zwróćcie uwagę na kolorystykę - ta paleta barw przewija się do samego końca.
Tytuł deklaruje „w poszukiwaniu szamanów”, jednak szczęśliwie fragmenty o wierzeniach nie są przytłaczające. Ba, znajdują się głównie na końcu książki. Autorka skupia się za to na mieszkańcach tych malowniczych terenów, ich historii i dawnych polskich odkrywcach (pisze o nich w niemal plotkarskim tonie ;) ).
To zdecydowanie wartościowa pozycja, choć przydałoby się jej lekkie doszlifowanie (układ, parę powtórzeń pomiędzy rozdziałami, niedopasowanie rozmiaru części ilustracji do rozdzielczości, jak dla mnie - nieczytelna czcionka na największych zdjęciach). Niemniej, cieplutko polecam wszystkim zainteresowanym Mongolią!
Kolejna pozycja z moich ulubionych "Biegunów" Carta Blanca - poświęconych podróżom i poznawaniu świata :). Jeszcze się na tej serii nigdy nie zawiodłam!
"Byłem ziemniaczanym oligarchą" to żywa i humorystyczna relacja z przeszłych podróży i biznesowych, rosyjskich przygód Autora - Johna Mole'a - niezdarnego angielskiego przedsiębiorcy, byłego bankowca zafascynowanego różnicami kulturowymi.
Okładka "Byłem ziemniaczanym oligarchą" wydawnictwa Carta Blanca. Przed przeczytaniem zdjęcie wydawało mi się dość dziwaczne. Z perspektywy czasu - idealnie pasuje do treści ;D. Oprawa w stylu charakterystycznym dla Biegunów - dobrze wpisze się w moją kolekcję ;).
Jeśli razi Was typowo angielskie poczucie humoru, to nie namawiam. Warto jednak dać tej książce szansę. Styl Autora jest bardzo plastyczny i mimo braku elementów fantastycznych - przypomina trochę realizm magiczny.
Muszę przyznać, że obserwacja jego zmagań w całkowicie obcym środowisku (zmieniającej się, postradzieckiej Rosji) niesamowicie umiliła mi jazdę pociągiem ;). W pewnym momencie nawet zaczęłam chichotać :D. Jak dobrze, że akurat miałam cały przedział dla siebie!
W drodze do Zakopanego. Widzicie już góry w tle? :). Uwielbiam migawki krajobrazów z pociągu! Przez takie okienko, świat się od razu wydaje ładniejszy. Ośnieżone pola i pagórki upstrzone domkami, półmroczne lasy, błyszczące w porannym słońcu jeziorka, stare, drewniane kościółki...
A w nocy... To już zupełnie inna bajka :D. Przez ciemność za oknem człowiek wręcz dryfuje z książką. Taka mała wysepka światła... No, aż nie wsiądzie gaduła wiecznie na telefonie i na ziemię nie sprowadzi!
"Zimowe serca"
Tak trochę na doczepkę ;). "Zimowe serca" to takie przedziwne, ale urocze skrzyżowanie realistycznego przewodnika po kanadyjskim Quebecu podczas Zimowego Karnawału ze słodką, wręcz bajkową, powieścią romantyczną o tematyce zimowej. Jako osoba, która marzy o wycieczce do Kanady, od razu się tym tytułem zainteresowałam.
Jak wrażenia? Aspekt przewodnikowy był idealny - zresztą Belinda Jones jest z tego znana. Pewnie można by tam z tą książką spacerować i się nie zgubić ;). Druga strona była już słabsza - wyraźnie przydałoby się dopracować fabułę i postaci, też żeby całość była spójna. Dopiero wtedy ta opowieść naprawdę zyskałaby na klimacie!
Przyznam jednak - nie mam skrajnie wysokich wymagań dla lekkich zimowych czytadeł. Byłabym z tej lektury o wiele bardziej zadowolona, gdyby tylko nie dość irytująca główna bohaterka - wścibska Krista, czasami naiwna, niedojrzała i skłonna do wyciągania pochopnych wniosków. „Dlaczego by nie wejść radośnie z butami w prywatne życie osób, które się dopiero co spotkało? Po co komu wiarygodne informacje? Szybko, uratujmy ich wszystkich!” - wiecie, ten typ kobiety... Efekt pogłębia jeszcze pierwszoosobowa narracja. Cóż, przynajmniej brzmi bardzo... ludzko.
Jakie są Wasze ulubione książki podróżnicze i około-podróżnicze? :)
